ഇന്ന് വീടിലെ പഴയ കപ് ബോഡ്  ഒന്ന് ക്ലീന്‍ ചെയ്യാന്‍ നോക്കിയപ്പോളാണ്   കോളേജില്‍  പഠിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍  ഇട്ടിരുന്ന ഒരു ചുരിദാര്‍ കണ്ടത് ..... കോളേജ് കാലത്ത് അത്  എനിക്ക്  ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു ...  ഒരു   ഓണത്തിന് വല്യമ്മ വാങ്ങി തന്നതായിരുന്നു... ഇഷ്ടം കൂടി പോയത് കൊണ്ട് ഒന്നോ രണ്ടോ തവണ വിശേഷ അവസരങ്ങളില്‍ മാത്രമേ അത് ഇട്ടിട്ടുള്ളൂ ....  എന്തായാലും ഇന്നൊന്നു ഇട്ടുനോക്കാമെന്ന് കരുതി ... ഇടാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോലല്ലേ രസം .... ഒരു വിധത്തിലും അതിന്റെ ഉള്ളില്‍ കയറിക്കൂടാന്‍ എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ല ....  അപ്പോള്‍ ആണ് ആ ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന സത്യം ഞാന്‍ മനസിലാക്കിയത് .... ഞാന് അത്രമാത്രം  വണ്ണം വെച്ചിരിക്കുന്നു ... അല്‍പനേരം എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ  തരിച്ചിരുന്നു .... ഈ വിഷമം മറക്കാന്‍ ടിവി ഓണ്‍ ചെയ്തതാ അപ്പോള്‍ അതിലും രസം .... മെലിഞ്ഞു മെലിഞ്ഞു ചാവാന്‍  ആയവരുടെ ഫാഷന്‍ ഷോ .... എനിക്ക് വയ്യ .... ഇത് എന്നെക്കൊണ്ട് ഡയറ്റ് ചെയ്യിപ്പിച്ചേ അടങ്ങൂ  എന്നാ  തോന്നുന്നത് ..ഇനി  മുതല്‍ ചോറ് വേണ്ടാ ... പകരം ഓട്സ് ആക്കാം .... രാത്രി ചപ്പാത്തി .... രാവിലെ അര മണിക്കൂര്‍ നടക്കാം .... കാത്തിരുന്ന് കാണാം എന്താ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് .... ഒരു മാസം കൊണ്ട് സുസ്മിത സെന്‍ ആകാന്‍ പറ്റ്വോ ന്നു ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ .... അല്ല പിന്നെ .....!!

ഇന്ന് ഉസ്താദ് ഹോട്ടല്‍ ഫിലിം കണ്ടു.... വളരെ കാലത്തിനു ശേഷം ഒരു നല്ല ഫിലിം കണ്ട സന്തോഷം  ....  കൊഴിക്കോടന്‍ ബിരിയാണി കഴിച്ച സുഖം....  മധുരയില്‍ പാവങ്ങള്‍ക്ക് ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്ന നാരായണ്‍ കൃഷ്ണനെ കണ്ടപ്പോള്‍ സന്തോഷം തോനി ..... പക്ഷെ ഇതൊക്കെ ഫില്മില്‍ മാത്രം സംബവിക്കുന്നതല്ലേ എന്നാണ് കരുതിയത് ... പക്ഷെ നാരായണ്‍ കൃഷ്ണനെന്നതു ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു യഥാര്‍ത്ഥ ആളുടെ കഥ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞെട്ടലാനുണ്ടായത്....ഒരു വലിയ ഹോട്ടലില്‍ ഷെഫ് ആയിരുന്ന പാലക്കാട്ടുകാരന്‍ മധുരയിലെ പാവങ്ങളുടെ ദൈവം ആയിത്തീര്‍ന്നത് എങ്ങനെ എന്നു വായിച്ചപ്പോള്‍ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു .....ദൈവം അദ്ദേഹത്തിനു നന്മ മാത്രം വരുത്തട്ടെ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു .....  ഉള്ളില്‍ ആരോ മന്ത്രിക്കുന്നു .... ഇസ് ദുനിയാ മേ  ജനനത് ഹോ തോ യഹി ഹേ .....   യഹി ഹേ... യഹി ഹേ ....