ഇന്ന് എന്തോ മനസ് ബ്ലാങ്ക് ആണ്... പക്ഷെ ബ്ലോഗില്‍ എന്തെങ്കിലും എഴുതിയില്ലെങ്കില്‍ ഒരു വല്ലായ്മ ആണ്... കാരണം ഇത് എന്റെ ഡയറി ആണല്ലോ.. രാമായണ മാസം ഒക്കെ തുടങ്ങിയിരിക്കുകയല്ലേ...  ഞാനും വായിക്കാന്‍  തുടങ്ങി... ഞാന്‍ കഴിഞ്ഞ 3 വര്ഷം ആയി വായിക്കുന്നു... പക്ഷെ ഇത്തവണ എന്തോ ഒരു സുഖം.... ഓരോ വാകിലും എനിക്ക് അതിന്റെ അനുഭൂതി അറിയാന്‍ പറ്റുന്നുണ്ട്....  മനസിലുള്ള വേദനകളും മറ്റു വികാരങ്ങളും കുറയുന്നത് കൊണ്ടാകും... ഇനിമുതല്‍ എല്ലാ വര്‍ഷവും ദൈവം സഹായിച്ചാല്‍ എനിക്ക് വായിക്കാന്‍ പറ്റും..  എനിക്ക് അല്പം ദൈവ വിശ്വാസം ഒക്കെ തോന്നാന്‍ തുടങ്ങി... ചിലപ്പോള്‍ അത് എന്റെ സാഹചര്യം കൊണ്ടാകും... അല്ലെങ്കില്‍ വിശ്വാസമുള്ള മനസിന്റെ നിതാന്ത സാന്നിധ്യം....  ചില കാര്യങ്ങള്‍ അനുഭവത്തില്‍ വന്നാലും അത് മനസിലാക്കി തരാന്‍ ഒരാള്‍ വേണ്ടി വരും.. ചിലപ്പോള്‍ ഒരാള്‍ പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കാന്‍ അനുഭവം വേണ്ടി വരും...  അന്തിമ ഫലം നന്മ ആയിരിക്കുകയും ചെയും..

എനിക്ക് ഇന്ന് പറയാനുള്ളത് ഇന്ന് കണ്ട ഫില്മിനെ പറ്റി ആണ്. മരിക്കാന്‍ കിടക്കുന്ന കാന്‍സര്‍ രോഗിയില്‍ ലോകം സഹതാപം കാണുന്നു. ഭാര്യ മറ്റൊരു ജീവിതത്തിനായി കൊതിക്കുന്നു.... മരിക്കാന്‍ പോകുന്ന അയാള്‍ ഭാര്യയോട് മറൊരാലോടൊപ്പം ജീവിക്കാന്‍ അനുവദിക്കുന്നു. അവര്‍ പുതിയ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു തുടങ്ങുന്നു. പക്ഷെ അദ്ഭുതം എന്ന് പറയട്ടെ... അയാള്‍ സമര്‍ത്ഥനായ ഒരു വൈദ്യന്റെ ചികിത്സയിലൂടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങി വരുന്നു... പക്ഷെ അയാളുടെ കാല്‍ക്കീഴിലെ ലോകം ഒരുപാട് മാറി പോയിരുന്നു... ഭാര്യ പുതിയ ജീവിതവുമായി ഇനങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു... ഒരു തിരിച്ച വരവ് അവള്‍ക്ക് അസാദ്യം ആയിരുന്നു... അവന്റെ മരണം ആഗ്രഹിച്ചവര്‍ അവനെ പിന്നീട് സ്വീകരിക്കുന്നില്ല... ഒടുവില്‍ അവന്‍ തിരിച്ച അസുഖം വരാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു... ഇത് കണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ജീവിതത്തെ പറ്റി ഒരുപാട് ചിന്തിച്ചു... നമ്മള്‍ ആരെ സ്നേഹിക്കുന്നതും നമുക്ക് വേണ്ടി തന്നെ ആണ്... ഒരാള്‍ മരിക്കരുതെന്നു ആഗ്രഹിക്കുന്നത് നമ്മളുടെ കൂടെ ഉണ്ടാകാനാണ്... അതായത് നമ്മളുടെ സുഖതിനാണ്.. അയാളില്ലാതെ ജീവിക്കാന്‍ സുഖം കണ്ടെത്തിയാല്‍ പിന്നെ അയാളെ പറ്റി നാം ചിന്തിക്കുന്നില്ല... അതാണ്‌ ലോകം...